Çırak // ke

çırak

küllerimizle birbirimizi sevmemiz imkansız!

tut elimi, yeniden doğmadan imkansız

uzayda yıldızlar

şimdilik sadece pırıldıyorlar bir morg gibi

ay bir hapishanenin bekçisi

güneş körlerin güneşi

şehirler Ur şehri

hiçbir şey iyileşmez mi, hiçbir şey büyümez mi

insan aslına dönmez mi

-giden geri dönmez mi-

biliyorsun biz bu dünyaya ait değiliz

bu kuyuya ait değiliz

refahla tüketmişler renklerimizi

yankımız susturulmuş

kıyamet gibi anılar bile unutulmuş

günah keçisi, cadı avı

kurtuluşun bir formülü yok

yontma kapitalizm bitti

cilalı kapitalizmde

gözümüzü alan ışıkta yırtıldı reçeteler

ve şeytanla zar atarak geçmiyor günler

hile yaparak geçmiyor günler

bu dünya sahte,

yalan, paramparça,

ıssız ve soğuk,

işimize gelmeyeni görmediğimiz

mezbahaları görmediğimiz,

gözyaşlarını,

kayıp geleceği,

silah tutan çocukları görmediğimiz

bu kadar beyaz bir dünyada,

başka ne diyebilirim ki

Tanrım

uçurumsuz

yeniden doğmadan imkansız

tut ve bırakma

bir fırtına yaratalım

bir deprem

etiyle kemiğiyle

kaotik ve siyah

sarsılalım korkularımızla

sarılalım cesaretimize

kırmızıyı şansa bırakma

ke