kapitalizm plastik bir çiçeğin üstüne parfüm sıktı ama hala kitleler inat ediyorlar bu sahici çiçek diye..
"İnsan toplumsal bir canlıdır. Doğuştan sıfır yazılımla doğmuyoruz. İyi ve kötü diye ayırt ettiğimiz olaylara karşı doğuştan bazı özellikler kazanmış olarak doğuyoruz. Bunun sebebi de toplumsal bir canlı olduğumuz için doğal seçilimle iyi ve kötüyü ayırt edebilecek yönde evrimleşmiş olmamız. Yani insan doğuştan ahlaklı yaşamaya kodlanmış olarak doğuyor. Empati veya diğergamlık duygularımız da bu süreçte gelişmiş, gelişmeye de devam ediyor. Bu saatte, burada bunları okuyor ve yazıyor olmamız bile bunun en bariz örneği.
Evrimin bizleri daha iyi canlılar yaparak dünyayı kurtarmak gibi bir hedefi yok tabii ki. Doğada yalnız yaşayamayacak kadar güçsüz ve korunaksız, üzerine bir de korkak bir canlı olduğumuz için iyi ve kötü diye ayrımlara gitmek zorunda kalmışız zaruri olarak. Sanat ve felsefe yapmışız binlerce yol boyunca. Yani hikmeti aramışız. Başka bir tabirle kamil insan olmanın yollarını aramışız. Sonra bunların hiçbiri de yaşanmamış gibi kapitalizm bize tüm bildiklerimizi unutturup, ayaklarımızı yerden kesecek vaadlerle karşımıza çıkmış. Elimize şeker vererek kandırmış bizi. Her aldığımız şeker bizi hem hastalandırmış, hem de kendisine bağımlı hale getirmiş.
Kapitalizmin sağladığı faydalar tartışılmaz elbette. Kapitalizm bize her şeyin en kolayını, en faydalısını, en iyi fırsatlara sunuyor. Maddeyle manayı birbirinden tamamen ayırıyor. Tamam da bizi biz yapan da maddede manayı aramaktı. Bugün insanlar her şeyin en kalitelisini yapabiliyorlar ama içlerinde en ufak bir manevi dokunuş yok. Ben bu terazinin bu sıkleti çekeceğine inanmıyorum. Çok geçmeden buradan başka bir şey çıkacağına inanıyorum."
Kadir Aktaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder