Bana da hep bulunmadığım yerde rahat ederim gibi gelir, ruhumla durmadan tartıştığım bir sorundur bu göç sorunu.
Karanlık ya da ışıklı bir delikte yaşam yaşar, yaşam düşe dalar, yaşam acı çeker.
Kendi kendimden de, başka hiç kimseden de hoşnut değilken, gecenin sessizliğinde, yalnızlığında, kendimi bağışlamak, biraz da gururlanmak isterdim.
Ey gece! Ey serinlik getiren karanlık! Benim için bir iç bayramın belirtisisin sen, sen bir bunaltıdan kurtuluşsun!
Paris Sıkıntısı
Charles Baudelaire
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder