Ölmek ya da Yaşamak // Cahit Koytak

 

ölmek ya da yaşamak…

bugün ölmek yahut elli yıl sonra,

elbette aynı şey değil,

fark var aralarında;

ama iki ölüm de aynı hızla unutulabilir,

bir şey katmıyorlarsa eğer,

bütünün güzelliğine,

ölümün güzelliğine,

hayatın güzelliğine,

insanın güzelliğine.

Cahit Koytak

E. M Cioran // Çürümenin Kitabı

Yaşadığı saatlerin ağırlığı altında iki büklüm olmaya hiç kimsenin hakkı yoktur... Her insan bir kıyamet imkanını barındırır, ama her insan kendi uçurumlarını düzleştirmeye girişir. Eğer herkes yalnızlığını kendi akışına bıraksaydı, Tanrı, mevcudiyeti her noktada kendisine karşı duyduğumuz o korkuya ve terbiyemize bağlı olan bu dünyayı yeniden yaratmak zorunda kalırdı.....

-Kaos mu? -Öğrenilen her şeyi reddetmektir, insanın kendisi olmasıdır...

E. M Cioran (Çürümenin Kitabı)

Gilles Deleuze

Muhaliflerin ortak yanı direnmektir, ölüme, tutsaklığa, hoşgörülemeyene, utanca, şimdiki hale direnmek.

Yeni bir kölelik biçimi icat edildi, kendi kendisinin kölesi olmak.

Gilles Deleuze 

Mühürlenmiş Zaman // Andrei Tarkovski

Sanat, bir insanın muktedir olduğu en iyi şeyi, yani umudu, inancı, aşkı, güzelliği ya da istediği ve umduğu en iyi şeyi güçlendirir.

Şiir benim açımdan bir dünya görüşü, hakikatle olan ilişkimin özel bir biçimidir. Bu açıdan bakıldığında, şiir, insanlara hayatı boyunca eşlik eden bir felsefedir.

Mühürlenmiş Zaman // Andrei Tarkovski

André Kertész / Louise Nevelson

Şişe içinde ırmağa atılmış mektup gibiyim. Hem ırmağın içindeyim, hem ona katkım yok. Hem diyeceğim bir şeyler var şişenin içinde kapanmış, hem ırmağın bunlardan haberi yok ve olmayacak. Hem ırmak beni bir yerden bir yere götürüyor, hem gittiğimiz yönü ben saptamıyorum. Hem ırmak bana dokunmuyor, hem ben ırmağa dokunamıyorum. Birbirimize değmiyoruz.

André Kertész

Yaşamdaki bilinç arayışım tamamen, her zaman yeni bir görüş, yeni bir imge, yeni bir sezgi olmuştur. Bu arayış yalnızca nesneleri değil, aynı zamanda arada kalmış yerleri de içeriyor. Şafak vakti ve gün batımı.

Louise Nevelson

Hayat Bir Mittir // T. Adorno

 

Hayat bir mittir (Adorno)

Aşk // Halil Cibran

 Aşk

Aşkı konuşmak için dudaklarımı kutsanmış ateşle temizledim, ama hiçbir sözcük bulamadım.

Aşktan haberdar olduğumda sözler cılız bir hıçkırığa dönüştü, yüreğimdeki şarkı derin bir sessizliğe gömüldü.

Ey bana gizlerinin ve mucizelerinin varlığına inandığım Aşk ‘ı soran sizler,

Aşk peçesiyle beni kuşattığından beri ben size aşkın gidişini ve değerini sormaya geliyorum.

Sorularımı kim yanıtlayabilir? Sorularım kendi içimdeki için; kendi kendime cevaplamak istiyorum.

İçinizden kim içimdeki benliği bana ve ruhumu ruhuma açıklayabilir?

Aşk adına söyleyin, yüreğimde yanan, gücümü tüketen ve isteklerimi yok eden bu ateş nedir?

Ruhumu kavrayan bu yumuşak ve kaba gizli eller nedir; yüreğimi kaplayan bu acı sevinç ve tatlı keder şarabı nedir?

Baktığım bu görünmeyen, merak ettiğim açıklanamayan, hissettiğim hissedilemeyen şey nedir? Hıçkırıklarımda kahkahanın yankısından daha güzel, sevinçten daha mutluluk verici bir keder var.

Neden kendimi beni öldüren ve sonra şafak sökene kadar tekrar dirilten, hücremi ışığa boğan bu bilinmeyen güce veriyorum?

Uyanıklık hayaletleri kurumuş gözkapaklarımın üstünde titreşiyor ve taştan yatağımın etrafında düş gölgeleri uçuşuyor.

Aşk diye seslendiğimiz şey nedir? Söyleyin bana, bütün anlayışlara sızan ve çağlarda gizli olan o sır nedir?

Başlangıçta olan ve herşeyle sonuçlanan bu anlayış nedir?

Yaşam ‘dan ve Ölüm ‘den, Yaşam ‘dan daha acayip, Ölüm ‘den daha derin bir düş oluşturan bu uyanıklık nedir?

Söyleyin bana dostlar, içinizde Yaşam ‘ın parmakları ruhuna dokunduğunda Yaşam uykusundan uyanmayan biri var mı?

Yüreğinin sevdiğinin çağrısıyla babasından ve annesinden vazgeçmeyecek kimse var mı?

İçinizden kim ruhunun seçtiği kişiyi bulmak için uzak denizlere açılmaz, çölleri aşmaz, dağların doruğuna tırmanmaz?

Hangi gencin yüreği tatlı nefesli, güzel sesi ve büyülü dokunuşlu elleriyle ruhunu kendinden geçiren kızın peşinden dünyanın sonuna gitmez?

Hangi varlık dualarını bir yakarış ve bağış olarak dinleyen bir Tanrı ‘nın önünde yüreğini tütsü diye yakmaz?

Dün kapısından geçenlere Aşk’ın sırları ve değeri sorulan tapınağın girişinde durmuştum. Ve önümden çok zayıflamış, yüzü hüzünlü yaşlı bir adam iç çekerek geçti ve şöyle dedi:

‘Aşk bize ilk insandan beri bağışlanmış bir güçsüzlüktür.’

Yiğit bir genç karşılık verdi:

‘Aşk bugünümüzü geçmişe ve geleceğe bağlar.’

Ardından kederli yüzlü bir kadın hıçkırarak şöyle dedi:

‘Aşk cehennem mağaralarında sürünen kara engereklerin ölümcül zehiridir.

Zehir çiy gibi taze görünür, susuz ruhlar aceleyle içer onu; ama bir kere zehirlenince hastalanır ve yavaş yavaş ölürler.’

Sonra gül yanaklı bir kız gülümseyerek dedi ki:

‘Aşk Şafak ‘ın kızları tarafından sunulan ve güçlü ruhlara güç katıp onları yıldızlara çıkaran bir şaraptır.’

Ardından çatık kaşlı, kara giysili, sakallı bir adam geldi:

‘Aşk gençlikte başlayıp biten kör cahilliktir.’

Bir başkası gülümseyerek açıkladı:

‘Aşk insanın tanrıları mümkün olduğunca fazla görmesini sağlayan kutsal bir bilgidir.’

Sonra yolunu asasıyla bulan kör bir adam konuştu:

‘Aşk ruhlardan varlığın sırlarını gizleyen kör edici bir sistir;

yürek tepeler arasında sadece titreşen arzu hayaletlerini görür ve sessiz vadilerin çığlıklarının yankılarını duyar.’

Çalgısını çalan genç bir adam şarkı söyledi:

‘Aşk ruhun çekirdeğindeki yangından saçılan ve dünyayı aydınlatan bir ışıktır.

Yaşam ‘ı bir uyanışla diğeri arasındaki güzel bir düş olarak görmemizi sağlar.’

Ve paçavraya dönmüş ayaklarının üzerinde sürüklenen güçsüz düşmüş çok yaşlı bir adam titrek bir sesle şunları söyledi:

‘Aşk mezarın sessizliğinde bedenin dinlenmesi, Sonsuzluk ‘un derinliklerinde ruhun huzura ermesidir.’

Ve onun ardından gelen beş yaşındaki bir çocuk gülerek dedi ki:

‘Aşk annemle babamdır, onlardan başka kimse bilmez aşkı.’

Ve böylece Aşk’ı tarif eden herkes kendi umutlarını ve korkularını bıraktı önüme sır olarak.

O anda tapınağın içinden gelen bir ses duydum:

‘Yaşam iki yarıya ayrılmıştır: biri donar, biri yanar; yanan yarı, Aşk ‘tır.’

Bunun üzerine tapınağa girdim, sevinçle diz çökerek dua ettim:

‘Tanrım, beni yanan alevin besleyicisi yap…

Tanrım beni kutsal ateşine at…’

Halil Cibran

de ki işte // Felsefe (işte) / Oruç Aruoba

53.

Felsefe, kişinin, başkalarını beslemeğe çalışırken aç kalmasıdır - üstelik de aç değilken...

Felsefe kişinin acıkmamışken oturduğu ve acıkarak kalktığı bir sofradır.

Felsefe, ne olduğu bilinemeyen bir şeyin açlığıdır.

Felsefe, sözü edilemeyen birşeyin açlığıdır - işte: felsefe, bir şeyin sözünü etme açlığıdır - - sözü edilemeyen, edilmeye çalışılmaması gereken;

edilmesi olanaksız

bir şeyin.

de ki işte // Felsefe (işte) / Oruç Aruoba

Saygı // Richard Sennett

 Saygı, Richard Sennett

Bir aşık hayal edelim şöyle desin: "Benim için endişelenme ben

kendi kendime bakabilirim, hiçbir zaman sana yük olmam." Böyle

bir aşığa kapıyı göstermeliyiz; zira bu hiçbir şeye ihtiyaç duymayan

yaratık, bizim kendi ihtiyaçlarımızı da asla ciddiye almaz.

Yüce kişi, tüm insanları sevebilir çünkü her insan yalnızca bir vesiledir -bunlar düşman ve günahkâr bile olsa- sadece sevgi için vesilelerdir. Bir komşu sevgisinde aslında sevilen komşu değil. sevginin kendisidir. Buradaki can alı­cı ifade diğerlerinin "sadece vesile" olmasıdır. Yardımseverlik sizi tanımaktan ziyade sevgiyi tanımakla ilgili bir şeydir.

Çoğu açlıklar gibi, saygı kıtlığı da insan yapımıdır.

Eşitsizliği eleştirmek ve eşitliği arzulamak bazen düşünüldüğü gibi ,

kişilik ve zeka olarak insanların eşit olduğuna dair romantik hayallere dalmak değildir. Doğuştan gelen özel kabiliyetler önemli ölçüde farklı olmasına rağmen, onların kaynağı olarak bireysel farklılıkları değil [toplumsal] örgütlenmedeki farklılıkları görüp bu tip eşitsizlikleri sona erdirmeyi amaçlamanın uygar bir toplumun işareti olduğunu kabul etmektir.

Eğer bir insa­na kendimizin bir yansımasıymış gibi davranırsak, onun kendi va­roluşunun gerçekliğini inkar etmiş oluruz; kişi karşısındakinin baş­ka biri olduğuna dair temel gerçeğe saygı duymalıdır. Buradan çı­kacak ders şudur: Karşımızdakilere saygı duyuyorsak kendimizin onlarda projeksiyonunu yapmayalım.

Rasyonel olarak kendi için muhakeme yapmak kişiyi yetişkin kılacaktır.

Genellikle bir yolculuk yapmayanların, yapanları anlaması çok daha uzun sürer.

Ermiş // Halil Cibran

Kendinizden vermeye çaba gösterdiğinizde iyisinizdir. Ama beslenmeye çalıştığınızda kötü olmazsınız. Çünkü beslenmeye çabalarken toprağa yapışıp memesini emen bir kökten başka bir şey değilsiniz. Kuşkusuz meyve köke, 'Benim gibi olgun, dolgun ve her daim bereketli ol' diyemez. Çünkü meyve için vermek nasıl ihtiyaçsa, kök için de almak ihtiyaçtır.

Tanrı katında her biriniz tek tek bilindiğiniz gibi, Tanrı'ya ilişkin bilginizde ve dünyayı kavrayışınızda da her biriniz tek başınıza olmak zorundasınız.

Ruhunuz çoğu zaman bir savaş alanıdır, burada aklınız ve yargılama gücünüz, tutkunuz ve arzularınıza karşı savaşır.

Zira sevgi taçlandırdığı kadar çarmıha da gerer sizi. Besler, büyütür hem de budar sizi. Doruğunuza tırmanıp, güneşte titreyen en hassas dallarınızı okşadığı gibi, köklerinize de iner ve sarsar toprağa sıkı sıkı tutuşlarınızı.

Ermiş, Halil Cibran

Okumak // Peter Bischel

Kitap iptiladır (bağımlılıktır). Bazı insanlar kendilerini okur sayar. Sonra da “Biliyor musunuz ben doktorum”, derler “Okumaya hiç vaktim yok”. Şimdiye kadar bir alkoliğin “Biliyor musunuz ben doktorum, içmeye hiç vaktim yok” dediğini duymadım. Herhangi bir tiryakinin, “Aslında günde üç paket içerim ama şu sırada hiç vaktim yok” dediğine de şahit olmadım. İptila nedir, ona işaret etmeye çalışıyorum. Okumak, harfleri yan yana dizmek; bu harflerin ağaçlar, evler, insanlar, anlaşmazlıklar ya da güçlükler yaratması ve bunların sadece harflerden oluşabilmesi gibi bir mucize, bir coşku, insanı müptela yapar ya da yapmaz... Ve bir müptela ihtiyacı neyse ona ulaşmanın yolunu her vakit bulur.

Peter Bischel 

İnsana Hiç Rahat Yok Kendinden // Grace Paley

Her şeyden önce sana baskı yapmalarına müsaade etme. Kimi kandırıyorlar ki? Çoğu insan, düşünecek milyon yılı bile olsa yine de ne olmak istediğini bilmez. İnsan ne olacaksa kendiliğinden oluyor bir şekilde.

Gerçek, tıpkı su gibi yatağını bulur ve süzülür.

Yüzümü geleceğe doğru dönmüştüm, ama geçmiş tecrübelerle yollarımı ayırmak bana oldum olası zor gelir.

Savaşlar, aldatmacalar, yıkılmış yuvalar, modern hayatın bütün onulmaz yaraları. Bunların hepsi ortamdaki şiddetin bir parçası.

Azimliyimdir ama başarı denen şey, benim gözümde uzun vadeli bir şeydir.

Her çeşit insan var ve herkesin de kendine göre bir nedeni...

Babamın anısına ve insanlığa duyduğum saygı yüzünden, aşk uğruna yaşamaya karar verdim.

Gerçekten bilmiyorum. Ne yapıyoruz biz, nereye gidiyoruz? Sana sorsam cevabını verebilir misin? Bir türlü çözemiyorum, boşa koysam dolmuyor, doluya koysam almıyor.

Teselli istiyorsan etrafına bak yeter.

İnsana Hiç Rahat Yok Kendinden

Grace Paley

İlkin // Turgut Uyar

İLKİN

Bunu kimse söylemedi belki düşündü

çünkü vardır insanın yaşamasında

uyku ve öfke gibi vardır

kimse söylemedi

tuzunu çoğaltan bir denizde

nasıl batarsa güneş öyle

bende kaçırdım

ki gözüm bütün gün

günboyu lekelerde

kaçırdım ama şöyle de söylenebilir

şiirin bütün geçmişinin dışında

önceden açıklanan her şeyin dışında

örneğin en sıcak ülkelerin yazında

en soğukların kışında

yanarım üşürüm berbat olurum

hiç bir şeye yaramam

ama yine de seni severim

o zaman sen de beni sev

evet

Turgut UYAR.

Öğreti // Hesse / Kerouac

"Ah, keşke insan bilen biri olabilseydi!" diye sesini yükseltti Knecht. "Bir öğreti olsaydı ortada, insanın inanabileceği bir şey olsaydı! Her şey çelişiyor birbiriyle; her şey birbirinin yanından birbiriyle ilişkisiz kayıp gidiyor, hiçbir tarafta bir kesinlik yok. Bir şey hem böyle yorumlanabiliyor, hem karşıt bir yoruma konu yapılabiliyor. Bütün dünya tarihi bir gelişim ve ilerleme, hem de düpedüz bir çöküntü ve saçmalık diye görülebiliyor. Bir gerçek yok mu peki? Gerçek ve geçerli tek bir öğreti yok mu?"

Boncuk Oyunu, Hermann Hesse

Sarkık kaşlı, ak saçlı Dipankara’ya sorulmuştur çokca “tüm canlı varlıklara öğretilmesi gereken belli kesin bir öğreti var mıdır” diye de, onun verdiği yanıt elmasın gürleyen sessizliği olmuştur hep.

Zen Kaçıkları, Jack Kerouac

Sisifos Söyleni // Albert Camus

 Sisifos Söyleni, Albert Camus

“Ama durmak kötü, bir tek görüş açısıyla yetinmek, tüm tinsel güçlerin belki de en etkilisi olan çelişkiden yoksun kalmaksa zordur.”

“Yaşamın anlamına inanmak her zaman bir değerler basamağını varsayar, seçmeler ve yeğlemeler varsayar."

“Yarını düşünmek, kendine bir amaç seçmek,

yeğlemeleri olmak, tüm bunlar özgürlüğe inancı gerektirir, bazı bazı insan onu duymadığını iyice anlasa bile.”

“Bir deneyimi, bir yazgıyı yaşamak onu bütünüyle benimsemektir.”

“Bir insanın düşüncesi her şeyden önce özlemidir.”

“Her şeyi açıklayan tek bir düşünce yok artık, sonsuz sayıda nesneye anlam veren, sonsuz sayıda öz var. Dünya kımıltısızlaşıyor, ama aydınlanıyor da.”

“Düşünmek, birleştirmek, görünüşü büyük bir ilke çehresi altında bildik kılmak... Düşünmek görmeyi yeniden öğrenmektir; bilinci yönetmek, her görüntüyü ayrıcalıklı bir yer durumuna getirmektir.”

“Kimi gerçekleri benimsedikten sonra, onlardan bir daha kopamaz insan. Ödemek de gerekir biraz.”

"Arayana tek bir kesinlik yeter.

İş bundan tüm sonuçları çıkarmakta."

“Ya her şey bana açıklansın istiyorum ya da hiç.”

“Düşünmek görmeyi, dikkatli olmayı yeniden öğrenmektir, bilinci yönetmektir, her düşünceyi, her imgeyi...”

Ama tutkularımızla yaşayabilecek miyiz, yaşayamayacak mıyız, yüreğimizi bir yandan coştururken, bir yandan da yakacak olan derin yasalarını benimseyecek miyiz, benimsemeyecek miyiz, işte tüm sorun bu.”

“Derin duygular da büyük yapıtlar gibi bilinçli olarak söylediklerinden daha fazla anlam taşır her zaman.”

Ne yaparsak yapalım, anlamak birleştirmektir.”

“Basit “kaygı” her şeyin başlangıcındadır.”

“...her şey bilinçle başlar, her şey ancak onunla bir değer taşıyabilir.”

“Bir insanın bizim için her zaman bilinmez kaldığı,

bizi aşan, indirgenmez bir yanı bulunduğu belki de doğrudur.”

“Büyük duygular evrenlerini kendileriyle birlikte dolaştırırlar, görkemli ya da düşkün.”

Uzak // Oruç Aruoba

özlem, hep her şeyi ister..

bir şeyde her şeyi; birisinde herkesi...

Ey özlem çeken —

yalnızlığını besle...

Uzak, Oruç Aruoba

Rüzgargülü // Halil Cibran

Yüreğiyle anlıyordu ki, çıplaklığıyla gülünç duruma düşen sevgi, maskeleriyle zafer arayan sevgiden daha büyüktür... ve utanmıştı.

Kelimelere dökülemeyecek olanı bana sessizliği ile iletiyordu.

Rüzgargülü, Halil Cibran

Arkadaşlarım // Emmanuel Bove

Ah! Yalnızlık ne güzel ve ne hazin şey! Kendimiz seçtiğimizde nasıl da güzel! Bize yıllarca dayatıldığında nasıl da hazin!

Umutlu olmalı. "Umut" ve "gelecek" sözleri beynimin sessizliğinde hoşuma gidiyordu ama sanırım ağzımdan çıkar çıkmaz anlamlarını yitiriyorlar.

Zihnimde bir anılar kotası tutmayı severim. Orada olduklarını bilirim. Bu da bana yeter.

İnsanın mutsuz olduğu yerlerin hatırada hoş yerlere dönüşmesi ne garip.

Yaşamak istiyorum ben.

Arkadaşlarım, Emmanuel Bove

Kanaat // Birgen Diril

Kanaatkâr olmak, başkalarının sahip olduklarına bakıp kendi azınla yetinmek değil, kendi sahip olduklarınla kurduğun ilişkideki tevazudur.. Azla yetinmek çok olana boynu bükük bakmak değil, senin olana seninle olduğu zamana kadar saygı duymaktır.. Kanaat kavramını hem yanlış biliyor, hem de aşağılıyorlar. Hak aramaktan tamamen azade bir kavramdır kanaat.

Birgen Diril

Zemberekkuşu'nun Güncesi // Haruki Murakami

Ömrüm boyu acıyı çeşitli biçimleriyle tanıdım, sanırım sizler de öyle. Ama çoğu durumda, bu acının gerçeğini başka birine sözcüklerle anlatmak oldukça zordur.

Her şeyin bir zamanı vardır. Tıpkı denizlerin gelgitle yükselip alçalması gibi. Kimse bunu değiştiremez. Beklemek gerektiğinde, beklemeli.

Oyunumda tek bir kozum vardı: kaybedecek bir şeyim olmaması.

Zemberekkuşu'nun Güncesi, Haruki Murakami

Kader // Tim Parks

Sanki dünya ani ve kökten bir değişim geçirmemiş gibi, düne ait fikirleri düşünmeye devam ediyorsun.

Kişilik en büyük mutluluktur, demişti Goethe.

Hayallerimizde kendimiz olmanın yüküne yer yok, diye düşündüm.

Tatiller umulan mutluluğun karikatürleridir.

Yara izleri, geçmişimizdir. İnsanın acıyı hissedip de nereden kaynaklandığını anlamaması mümkün mü? Kendinden.

Bazılarımız bildiklerimizin altında eziliriz, diye düşünüyorum, mecburen dönüştüğümüz şey bizi ezer.

Kader, Tim Parks 

Deleuze & Guattari // Philip Goodchild

"Arzu, devrim istediği ya da özgürleşmiş cinselliği ifade etmek amacıyla kışkırtıcı olabildiği için değil, toplumun her türlü kurulu düzenini etkilediği ve değiştirdiği için devrimcidir."

"İster bir ''haz ilkesi" isterse de bir "gerçeklik ilkesi" olarak ele alınsın, kuvvetleri yöneten ilke, sonsuz değil; aksine, söz konusu olan bedene özgü, yerel ve sonludur."

Deleuze & Guattari, Philip Goodchild

Johann Wolfgang Von Goethe

Johann Wolfgang Von Goethe

Hassas bir ruh, bütün kaba şeylerin düşmanıdır.

Sabahları uyanıp parıldayan güneşi gördüğümde, "Al işte, yine cenneti andıran bir gün ve yine insanlar bunu mahvedecekler" diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.

Ulu Tanrım! Bazen düşünürüm, insan sevdiğinin, elinden gitmesine katlanamıyor.

Sevmek insanca bir şey, ancak insanca sevmeyi bilmek lazım!

Zaten bu dünyada kimse kimseyi öyle kolay kolay anlayamıyor ki!

Bu dünyada nadiren iki insan birbirini anlıyor!

Her şeye rağmen anlaşılmamak bizim gibilerin yazgısı..

Önce kendi aynanıza bakın…

Kendi içime dalıyor ve içimde bir dünya buluyorum!

İnanç geniştir, düşünce ise dar.

..ve nerede dinlenir insan imkansız çabaların yorgunluğundan?

Nefes almadaki hikmet iki çeşittir:

Havayı içine çekmek ve onu geri vermek!

İlki zorlar, ikincisi tazeler:

Öyle harika birleştirilmiştir hayat.

Çok fazla şeyim var, ama

Onsuz hiçbir şeyim yokmuş gibi..

Tanrı’m! Akıl sahibiyken değil de onu kaybettikten sonra mutlu olmayı insanların kaderi mi yaptın?

Beraber olabilsek anın tadını çıkaracağım, geçmiş benim için geçmişte kalacak.

Biricik ve Mülkiyeti // Max Stirner

 

Eğer zekanıza gereken değerin verilmesini istiyorsanız, temiz yürekli olmalısınız.

Beni kısıtlayan, dışımdaki bir güç değildir, henüz yeterli olmayan kendi gücümdür, kendi güçsüzlüğümdür.

Eğer ben, kendi meselemle ilgilenmezsem, bana başkalarının kendi keyfine göre sunduğuyla yetinmek zorunda kalırım.

İnsan ancak sevgisi sayesinde insan olur, sevgi onu insan yapar.

Benim haklı olup olmadığım konusunda benden başka kimse karar veremez, haklı ya da haksız olduğumu yargılayacak olan benim.

Biz ne yapsak, ne düşünsek, ne istesek, her zaman için nedeni sevgi olmalıdır. Bir konuda yargıya varacaksak, sevgi bizi yönlendirmelidir.

Hiçbir kuralı ve yasası olmayan güdülerle, hırslarla, isteklerle, tutkularla dolu dipsiz bir kuyu, ışıksız ya da kılavuz yıldızsız bir kaos!

Her an kendini dönüştüremezsen, kendini bir köle gibi elin kolun bağlı ve donup kalmış hissedersin.

Biz bu dünyada kendimizi baskılardan kurtarmadıkça, yazdıklarımızı da kurtaramayız. Buna karşılık, özgür olduğumuz oranda, yazdıklarımız da özgür olur.

Bütün sorun, iktidarın bizlere nasıl ve neden hükmettiği değil; bizim neden bu iktidarı kabul ettiğimiz sorunudur.

Yazıklar olsun, yalnızca kendini düşünene!

İnsanlarda özgürlük fikrini uyandırırsanız, o zaman özgür insanlar sürekli olarak kendilerini özgürleştirmeye devam ederler; aksine insanları yalnızca eğitirseniz, o zaman onlar en yüksek biçimde eğitilmiş ve zarif bir tarzda kendilerini daima koşullara alıştıracaklar ve itaatkâr dalkavuk ruhlar olarak yozlaşacaklardır.

İnsanlardan çok Tanrı'nın buyruğuna uymak gerek.

Sen, kendi kendine yararlı olacaksın ama kendi yararının peşinde koşmayacaksın.

Genelde aklı hiç umursamayız, onunla ilgilenmeyiz ve onu benimsemeyiz, yani akılcı davranmayız.

İnsan her şeyi aklından çıkarmayı da bilmeli en azından rahat uyuyabilmek için.

Biricik ve Mülkiyeti

Max Stirner

Talih // Henry David Thoreau

Böylece onları, orada öylece bıraktım, izledim, kendi talihleriyle baş başa hallerini. Çünkü insan bazı şeyleri kendi haline bırakmaya gücü yettiği zaman zengindir.

Henry David Thoreau

Oscar Wilde

Oscar Wilde,,,

Gizli tutarsan en sıradan şey bile tatlı, zevkli olabiliyor.. (Onun anlayabileceğini umduğun şifrelere bürürsen, enigma en sıradışı şeyleri tatlı, zevkli kılabiliyor))

İnsanoğlu kendini aşırı ciddiye alıyor..

Kendimi öldürmeme acıma duygusu engel olmuştur. Korkunç üzüldüm, kendimi öldürmek istedim. Sonra başkalarına baktım, gördüm ki onlar da benim kadar mutsuzdular. Onlara acıdım, işte acımak çok güzel bir şeydir! Ben bunu bilmiyormuşum.

Neysem oyum ben. Başkaca diyecek bir şey yok.

Şimdi tek isteğim yaşamı seyretmek...

Tüm etkiler iyi ya da kötüdür. Çünkü birini etkilemek, onun doğasını değiştirmek ve dönüştürmek demektir.

Öyle bir çağda yaşıyoruz ki herkes bilgeliğe ulaşamayacak oranda çok okuyor, güzel olamayacak oranda çok düşünüyor..

..bildikçe öğrenmek istiyordu..

Yaşamak dünyada en ender bulunan şeydir. Çoğu insan ‘vardır’, o kadar. Yaşamak öyle büyük bir hayal kırıklığı ki!

Oysa yaşamın amacı kendi kendini geliştirmek, tekamül etmektir.

Dünyaya gelme sebebimiz özümüzün farkına varmaktır.

Bilmek her şeyin sonu olur. Çekici olan bilememektir. Sis her şeye harika bir güzellik katar.

Özgürlüğe, kitaplara, çiçeklere ve aya sahip olan kim mutsuz olabilir ki?

Her gün kendi kendime şunu söylüyordum: “Bugün yüreğimde sevgi olmalı, yoksa günün sonunu nasıl getiririm? Bir insanı ancak sevgi hayatta tutabilir.

Özümde iyi olan ne varsa hepsini sevdiklerime adadım zaten..

Kadınlar birer tablodur. Erkeklerse problem. (Bir biçim, bir form dışında sürrealist tablolar olduğu gibi çözülmesi zevk veren problemler de vardır.)

Schopenhauer ve İnsan // İoanna Kuçuradi

(Ruhundaki anı makinası sahici olarak yaşadığın her yeri olumlayarak kaydeder. Gerçek bir felaketle boğuştuğum yılları anımsarken hissettiklerim çekici bir drama etkisine sahip. Beklemek de bir drama etkisine sahip. İlkini kurtulmuş olmak, ikincisini özlem güzelleştiriyor. Dün Zeni gördüm rüyamda, hissettim varlığını, varlığımı.)

...................

Aptallar yalnızlığa pek katlanamaz; ama akıllılar bir nimet olarak görür yalnızlığı. "Zeki bir insan, yalnızlıkta, düşünceleri ve hayal gücüyle mükemmel bir eğlenceye sahiptir." der Schopenhauer. Schiller'in de dediği gibi: "Asla yalnızken yalnız değilim!"

Schopenhauer ve İnsan

İoanna Kuçuradi

Shape of My Heart (Leon) // Sting (Music)