Ermiş // Halil Cibran

Kendinizden vermeye çaba gösterdiğinizde iyisinizdir. Ama beslenmeye çalıştığınızda kötü olmazsınız. Çünkü beslenmeye çabalarken toprağa yapışıp memesini emen bir kökten başka bir şey değilsiniz. Kuşkusuz meyve köke, 'Benim gibi olgun, dolgun ve her daim bereketli ol' diyemez. Çünkü meyve için vermek nasıl ihtiyaçsa, kök için de almak ihtiyaçtır.

Tanrı katında her biriniz tek tek bilindiğiniz gibi, Tanrı'ya ilişkin bilginizde ve dünyayı kavrayışınızda da her biriniz tek başınıza olmak zorundasınız.

Ruhunuz çoğu zaman bir savaş alanıdır, burada aklınız ve yargılama gücünüz, tutkunuz ve arzularınıza karşı savaşır.

Zira sevgi taçlandırdığı kadar çarmıha da gerer sizi. Besler, büyütür hem de budar sizi. Doruğunuza tırmanıp, güneşte titreyen en hassas dallarınızı okşadığı gibi, köklerinize de iner ve sarsar toprağa sıkı sıkı tutuşlarınızı.

Ermiş, Halil Cibran