Sevgi bir inanç eylemidir, inancı az olanın sevgisi de azdır.
Bir başka insana “inanmak”, onun tutumundan, kişiliğinin özünün ve sevgisinin değişmezliğinden emin olmak demektir
Bir şeye sahip olmak değil, layık olmak önemlidir.
Herkes birbirine olduğunca yakın olmaya çaba harcarken diğer yandan kendini tümüyle yalnız hisseder, tekbaşınalığın her zamanki sonucu olan derin bîr güvensizlik, huzursuzluk, ve suçluluk duygusuna gömülür. Uygarlığımız kişinin bu tekbaşınalığını bilince çıkartmasını engelleyecek birçok oyalayıcı şeye sahiptir: her şeyden önce sıkıca düzenlenmiş ve makineleştirilmiş çalışma düzeni insanı en temel insanca isteklerinden; kendini aşma ve bir olmadan habersiz kılar.
Sevme Sanatı, Erich Fromm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder