Ç/ağlar // ke

Ç/ağlar

Elimde aynayla tüm çağları dolaştım dedin rüyamda;

utandığım, mahcup olduğum çağlar, mağrur ve kudretli olduğum çağlardan güzeldi;

dört başı mamur ziyafetler hiç bir çağda bir bohça çıkını kadar lezzetli değildi;

ve bir şövalye aşamıyordu çağları da bir ozan aşabiliyordu..

sisi vardı her çağın,

gizli olan açığa veriyordu kendini, açık olan ise gizli,

çok olan yok oluyordu,

az olan a-z..

çağının zirvesinde itiraf ediyordu insan

çok şey öğrenebileceğini

ama hiç bir şey bilemeyeceğini..

anladığı ne varsa her şeyi söyleyen bir hiç..

sureti aslı gibidir!

ölmeye başlayan bir çağın fatihası da budur.

(tüm çağlarda öptün, rüyamda, bütün çağlar aynı;

insanı insan yapan: öpücük!)

ke . 7. 9. 2018