Ver Elini / Zen // ke

Bir insanın bir söylencedeki rolünü kavramaktır önemli olan. Çatlaklar bile kutsaldır, çünkü ışığı içeri sızdırırlar.

Leonard Cohen

ver elini

hayat verili, yaşamsa senin onunla ne yaptığın

o halde yaşam var veya yok sandığın

su dediğin durulur hırçınlaşır

kalp dediğin uzaktayken de yakınlaşır..

dört kanat bir uçurum

bu masalda geçen o yardır

öpücükten insan yapabilmişsek

bu yanımıza kardır..

en güzeli, paramparça olsak bile

bu gizemli yola devamdır..

-- -- -- --

20. yüzyılın bilinçaltımıza işlediği amaçsal eylem yönelimli davranıyoruz ki bu modernliğin temel zaaflarından biridir.. kuşlar kuşluk vakti cıvıldamak için cıvıldar, bulutlar rüzgarların kafası nereye esiyorsa oraya sürüklenirler.. hayatın devinimleri amaçla sınırlı olarak düşünülemez.. tıpkı bunun gibi bizim de çağırdığımız yeni hayatta insanlar dans etmeyi sevdikleri için dans etsinler isteriz, stres atmak bile bir amaçtır.. uf ya, dönsen ve bir tek bana yazar mısın desen, ortalıkta görünmeyi o kadar da seven biri değilim, kaybolmak daha çok işime gelir ama zenin varlığından önce tekbaşınaydım, zensiz ise yalnızım, bu ikisi birbirinin zıddı olan şeyler..

tekbaşınalık özgürlük

yalnızlık ise mahkumiyet

ama öğrenmesini bilene

mahkumiyet de çok şey öğretebiliyor

mesela ne kadar zor olduğunu

ben zeni bir gizin içindeki giz gibi algılıyorum, bir bilmece gibi değil de bir ipucu gibi mesela..

uyanmış, elini arıyordum

çünkü uyurken rüyada elini tutuyordum

demek uykuda uyanıktım

uyandığımda ise uzun bir uykuya dalmış..

zenle paylaşmak istediğim, amy winehouse'dan öğrendiğim bir sır var, dışarıdaki hayat da, insanlar da saçmalıyor olabilirler ama o diyordu ki "durum"lara aşık oluyorum.. ve böyle düşünecek olursak kimbilir hayat nasıl bir hazine..

aşk ile sevgiyi karşı karşıya koyup mukayese eden tanımlardan hoşlanmıyorum, sevgi bir ilişkinin elleri, ayaklarıdır aşk ise kanatları..

seni ne sevgi ve aşk olarak, ne beden ve ruh olarak bölmek istemem, bunları toplama şansımız varken ki ben bir toplayanım ve belki de sen bir çarpansın, önce toplayalım ki çarpman etkili olsun,

ikimiz bir ırmak olalım ve yaşam da bir derya olsun, rüzgarlar, kırlangıçlar kardeşimiz olsun, gökyüzünde çocuklarla oynayan rengarenk uçurtmalar olsun..

toprak anamız, taylar, kuzular, oğlaklar, marallar ovaların zıplayan desenleri olsun, uçurumlar kahin, ışıklar dualarımız, gölge bir serinlik, köpük kanatlanmış bir şiir olsun,

dönmeni isteyemem, bu benim kararım olurdu ama dönmeyi istemeni isteyebilirim, çünkü bu senin kararın olurdu..

ve bunu okursan ve görürsen havada bir bulut, ısmarlar mısın ona benim için bir umut..

ke

zen

ışık gibisin

akılötesi bir sihir

hem dalga

hem tanecik

gözlemciyi seziyor

ne yapacağını iyi biliyor ışık

şaşkınlık ve hayranlık

hem yakınsın

hem uzak..

imgesi masum, bazen bir bitki

ıhlamur, yasemin, hanımeli

erkenden uğramış ruhuna

daha çırak

kudretli bir tanrıça

cümlesi devrik zamanda

adını anlamıyla sunan:

sensin cevher

elmasın gürleyen sessizliği

rengin ateş rengi

kayıp olur hakikaten kayıp olur

senli benleri yoksul görüşün

ke