Başkaldıran İnsan // Albert Camus

"Özgürlüğün olmadığı bir dünyayla başa çıkmanın tek yolu, kendi varoluşunu bir başkaldırı haline getirecek kadar özgür davranmaktır.

Albert Camus

Doğayla Sözleşme // Michel Serres

Yenik düşmüş dünya en sonunda bizi yeniyor.

Yeryüzü Gezegenini madde olarak tüketişimizin hazırladığı yok oluş ise her türlü olasılık hesabının ötesinde ve dışında duran gerçek!

Modernlik, mutlak anlamda söylersek boşveriyor. Topyekûna, zamansala ya da uzaysala dönük biçimde düşünmesini de, eylemesini de, ne biliyor, ne becerebiliyor, ne de istiyor.

Doğayla Sözleşme

Michel Serres 

Şimdi'nin Gücü // Eckhart Tolle

Sıkıntı, kızgınlık, üzüntü ya da korku size “ait” ve kişisel değil. Hepsi, insan zihninin bir ürünü. Gelip geçiciler ve gelip geçen hiçbir şey size ait olamaz.

Eğer hayal edilen gelecek daha iyiyse, bu size umut ya da zevkli bir beklenti verir. Eğer o daha kötüyse, endişe yaratır. Her ikisi de illüzyondur.

Acımızın yaratıcısı olduğumuzu anlamamız gerekir; sorunlarımızı yaratan diğer insanlar ya da “dış dünya” değil, kendi zihnimizdir.

Köpeklerin kemik çiğnemeyi sevmeleri gibi,

zihin de sorunları çiğnemekten hoşlanır.

Carl Jung, kitaplarından birinde bir Kızılderili şefle yaptığı konuşmayı anlatır. Bu konuşma sırasında, Kızılderili şef beyaz insanın gergin bir yüze, sabit bakışlara ve kaba bir davranış tarzına sahip olduğunu belirtir ve şöyle der; Onlar daima bir şey arıyorlar. Ne arıyorlar? Beyazlar daima bir şey istiyorlar. Onlar daima huzursuz ve rahatsızlar. Biz onların ne istediklerini bilmiyoruz. Onların deli olduklarını düşünüyoruz."

Sizin geçmiş olarak düşündüğünüz şey eski bir şimdinin zihinde depolanmış anısıdır. Geçmişi hatırladığınızda, bir anıyı yeniden canlandırırsınız ve bunu şimdi yaparsınız. Gelecek ise hayal edilen bir şimdidir, o zihnin bir projeksiyonudur. Gelecek geldiğinde, şimdi olarak gelir. Siz gelecek hakkında düşündüğünüzde, bunu şimdi yaparsınız. Geçmiş ve gelecek aşikâr bir biçimde, kendi başına bir realiteye, bir gerçekliğe sahip değildir. Onların realitesi şimdiden ödünç alınmıştır.

Bir simyacı haline gelin. Adi metali altına, ıstırabı bilince, hastalığı aydınlanmaya dönüştürün.

Teslimiyet zayıflık değildir. Onun içinde büyük bir güç vardır. Sadece teslim olmuş bir insan ruhsal güce sahiptir. Teslimiyet yoluyla, siz durumdan içsel olarak özgür olursunuz.

Şimdi'nin Gücü

Eckhart Tolle

Sevdiğimi Bilmediğim Şeyler // Freidrich Nietzsche

“Benim zevklerime sahip birini bulmak yerine, bana sevdiğimi bilmediğim şeyleri öğretecek birini bulmayı tercih ederim.”

—Friedrich Nietzsche

Mantık ve Aşkınlık // Frithjof Schuon

Günah duygusu, kişisel irademizi aşan ve bazen bizi yaralasa dahi nihayetinde bütünsel kişiliğimizin ve beşeri topluluğun yararına işleyen bir dengenin bilincinde olmaktır.

Rölativizm (izafiyet), mutlaklığın her unsurunu göreceliliğe/izafiliğe indirgerken kendisini, büsbütün mantıksız bir biçimde bu indirgemeden muaf tutmaktadır. Bu düşünce temelde, hakikat sanki bu iddianın kendisiymiş gibi, hiçbir hakikatin olmadığını ileri sürmekten ya da bu iddiayı göreceli olarak doğru olandan başka mutlak olarak doğru olmadığı şeklinde ilan etmekten ibarettir. Bu, insanın hiçbir dilin olmadığını söylemesine veya hiçbir yazının olmadığını yazmasına benzer.

Mantık ve Aşkınlık
Frithjof Schuon

Ruh // ke

Ruh öyle bir şey ki ilmek ilmek dokuduğun kilim gibi, fabrika halısına hiç mi hiç benzemiyor.

ke

Güven // ke

Güven vermek iyi insanların büyüsüdür.

ke

Umut // Suat Taşer

 

Ummaktır yaşamak.

Çık bu saatte evinden

kilitle odanın ve kalbinin kapılarını,

keder seni evde bulmasın,

pişmanlık geri dönsün kapından.

Vehimlerini azat et:

soyun hatıralarından,

tazelensin adımlarındaki kuvvet

doğacak günü yolda karşıla:

yeni umutlarla başlar yeni gün;

tahammül umuttan doğar.

Zaman bizim dostumuzdur, unutma

en az Hürriyet kadar.

Ummaktır yaşamak.

İbret al, ders al geceden

çevir başını gökyüzüne

yıldızlara bak

Güneşli sabahların umududur yıldızlar.

Serçe kuşu gibidir umut,

dal yorulur, serçe yorulmaz.

SUAT TAŞER

En İyisi // Osho

En iyisi sessizliktir. Sonraki en iyiler ise şarkı söylemek, şiir ve aşktır.

Osho

Aşık Veysel

 

Muhabbet bir ekin ekip yeşertmektir

...

Yol gizlidir sadık yoldaş içinde

Nesne hasıl olmaz sert taş içinde

Hakk'ı gören görür az yaş içinde

Yetmiş seksen doksan yüz ile değil

...

Aşık Veysel

Boncuk Oyunu // ke

boncuk oyunu

yerden binlerce boncuk topladım, öyle olurdu ki bir hafta, bir ay içinde bulduğum boncukları cebime atar, sonra yüz kadar boncuğu yatağın üzerine koyardım, o halleriyle ecişbücüş bir görüntüsü olurdu, ama ne zaman ki renklerine göre ayırırdım ki aynı rengin tonları ya da farklı biçimlerdeki boncuklardan bahsediyorum, hoş bir görüntü ortaya çıkardı, bunu şunun için yazdım, arkadaşım beni keyfi olmakla eleştirdi, bir bakıma doğru ama tıpkı aynı renkteki boncukları ayırmak gibi yazıyorum, rengi uyan alıntılar (doneler) kullandığım da oluyor.. aslında bir de buna müzik eklenirse hermann hesse'in boncuk oyunu gibi olabilir.. bir kolye, bir tesbih dizebilmişsen bu da artık basılmaya layık bir metin oldu denebilir..

ke

Feelozof // Hakkımda

Feelozof / Hakkımda

tanrı herkesi çamurdan yarattı, beni çakıl taşından…

su üzerinde sektirdi beni…

7 defa öldüm.

2+2=4 tür, 2-2=0 dır, bunu ezberlemedim, anladım, yani IQ’üm 3000dir .

ankara hukuğu bitirdim (ama bu bende ego yapmıyor.)

bi takım iz(m) lerin gizli öznesiyim, anarşizm, sosyalizm, artizm, pastizm, nowizm, futurizm, (gizlenmekten sıkıldım artık-artık anti-maddeciyim), kiniğim biraz, biraz da konik, bir sabah uyandığımda her şeyi mavi olarak görmeye başladım (yalan söylemeye bayılıyorum), ikiyüzlüyüm, yani yanlış anlaşılmasın, ensemde de gözlerim var.

aklımı defalarca yitirdim—

tanrıya da şeytana da meleklere de inanmam, ama hepsini gözlerimle gördüm, gözümün gördüğüne bile inanmam ben- radikal inançsızım.

kokainin verdiği cesaret, morfinin verdiği huzur, ecstacy nin verdiği sevgi, esrarın verdiği neşe bana insanın kimyasal bir canlı olduğunu düşündürüyor (ama- Yazgı- ah o ne kurnaz bir torbacıdır bilemezsiniz, hazları satarken kazığı basar da acıları hediyeymiş gibi beleşe kakalar-beleştir deyin, sirkedir deyin, bal eyleyin)

herkesin gözünün üstünde kaşı var, benim kaşımın altında gözüm, tersaçıları-dikaçıları severim!

bir kral değil bir soytarı olmak isterdim, bir ülkeyi değil, bir kralı yönetmek!

düş profesyoneliyim- satürne bile gittim.

evet evet bir amacım var= öyle bir müzik yapmalıyım ki Tanrı bile göt sallamalı!

renklerden çingene mavisini, çingene yeşilini ve çingene morunu seviyorum,,,

balıklardan çingene palamudunu,,,

bir çingeneyi seviyorum aslında ve onun sevdiği her şeyi (ben onun ateş gözlü çavan’ıyım-çavan=çocuk)

bir kere bir hap kullandım, iki dakikaya yakın orgazm oldum-neden nasıl böyle oldu bilmiyorum—müthişti!

ücretli işe politik olarak karşıyım, kafamın çalışmasına politik olarak karşıyım!

beni bir “yalan” ısırdı; üç yıldır zehiri çıkmadı kanımdan! (tarifsiz acılar çektim; hepsini de tarif ettim)

Tanrı mı şarabı yarattı, şarap mı Tanrı’yı- yumurtlayan Tanrı’ları severim ben!

tekyönlü bir insanım- başımı nereye çevirsem Kuzey!

şimdi size bir sır vereyim, elimde bir hap var; hem de bol miktarda; onu içen ölümsüz oluyor; isteyen olursa verebilirim. İster misiniz? İYİ DÜŞÜNÜN! İYİ DÜŞÜNÜN!

(Tanrının bir parçası olduğumu anladığım gün, kendime işkence etmeye başladım.)

TANRININ CANINI ACITMAK HOŞUMA GİDİYOR !

Ağustos 2008,,,

Waking Life // ke

Waking Life

Yanıbaşımda olsan sürgün şölene dönüşür, sen belki dahil olursun şu şaşkınların oynadığı oyuna, öğretirsin belki şafağı, heceleyerek, ejderhalara kelebek dilini, beraber söyleştikten sonra belki ufuğu da. Sabah seninle kalkar, beklerim seni her akşam ya da beraber süreriz aylaklığın keyfini.

Kaybedenlerin fiziki bir mekanı olsa, birbirlerine saygıyla selam verirlerdi herhalde, kaybetmenin sessiz bilgisi başdöndürücü bir zafere nazaran ne kadar da öğretici. Öğrenmeyi de bir amaca bağlamamak lazım, öğrenmek bizatihi yaşamak denen eylemenin kendisi değil mi? Bazen alet kutusuna dönüşüyor, bazen ecza dolabına, bazen sana dönüşüyor, kendine, kendi kendine kendime dönüşüyor.

Sürgünler sürgün verir mi, bu bir umut mu, ne dersin? Sürgünün özgürlüğü? Bunca gizem, bunca sihir, bunca ilim, bunca aşk, bunca emek, bunca hayal, bunca gerçek, yekpare hale sokmaya çalıştığımız hakikat, yaramaz bir çocuk gibi, durmuyor yerinde hakikat.

ke

İyileşme // ke

ne yaparsam yapayım yanlış oluyordan, ne yaparsam yapayım doğru yapıyoruma evrildim, yalnız kalabilirim, yazılar, sükunet ve musikiyke.. biriyle birlikte de olabilirim, bir damla bir damla daha iki damla değil daha büyük bir damla eder.. çalışabilirim, toplumun kendini yeniden üretmesi için yaptığı işbölümüne katılabilirim, istilacı bir koloniye dahil olmamak için kendimi geride tutmak adına, çalışmayabilirim de.. bakalım olaylar nasıl gelişecek, bu yılın adı kondu, bağımlılıktan iyileşme oyunu.. cihad ilan et dostum yani gayret edersen sahiplenebileceğin bir sonuca ulaşabilirsin..

Tüm ifadeler

Mülksüzler // Ursula L. Guin

 

Acı çekmek bir yanlış anlamadır," dedi Shevek, öne eğilmiş, gözleri iri iri ve ışıltılı.

"Acı var," dedi ellerini açarak. "Gerçek.

Ona yanlış anlama diyebilirim, ama var olmadığını veya herhangi bir zamanda yok olacağını varsayamam.

Acı çekme, yaşamamızın koşulu. Başına geldiği zaman fark ediyorsun.

Onun gerçek olduğunu anlıyorsun.

Tabii ki, tıpkı toplumsal organizmanın yaptığı gibi, hastalıkları iyileştirmek, açlık ve adaletsizliği önlemek doğru bir şey.

Ama hiçbir toplum varolmanın doğasını değiştiremez.

Acı çekmeyi önleyemeyiz. Şu acıyı, bu acıyı dindirebiliriz, ama Acı'yı dindiremeyiz.

Bir toplum ancak toplumsal acıyı -gereksiz acıyı-dindirebilir.

Gerisi kalır.

Kök, gerçek olan.

Yaşamdan korkuyorum! Bazen ben-çok korkuyorum. Herhangi bir mutluluk çok basit gibi geliyor. Yine de her şeyin, bu mutluluk arayışının, bu acı korkusunun tümüyle bir yanlış anlama olup olmadığını merak ediyorum...

Ondan korkmak veya kaçmak yerine onun... içinden geçilebilse, aşılabilse.

Arkasında bir şey var. Acı çeken şey benlik; benliğin ise-yok olduğu bir yer var. Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Ama gerçekliğin, rahatlık ve mutlulukta görmediğim, acıda gördüğüm gerçeğin, acının gerçekliğinin acı olmadığına inanıyorum. Eğer içinden geçebilirsen. Eğer sonuna kadar ona dayanabilirsen."

Tüm ifadeler

My Way // Frank Sinatra

My Way / Frank Sinatra

Hepsiyle yüzleştim ve bunu kendi usulümde yaptım.

Yeni Türkü. / Maskeli Balo

 Anılar bizi yalnız bırakmaz

Yalnızız yine de

(Yeni Türkü. / Maskeli Balo)

Sinek İkili (Güzel İkili) // ke

Sinek İkili (Güzel İkili)

Kıyıda ıssız bir eve davet etseydin,

kıvrılıp giden dalgın bir yolda tutsaydın elimi,

hafızası güçlü bir ağacın gövdesine kazısaydın başharflerimizi,

bir sisin içinde kaybolsaydık beraber,

sularının derinine inebilmek için girdabına kapılsaydım,

dalından kiraz, karınca armudu (iyice olgunlaşmışsa bir yüzü hafiften kızaran, sevinç gibi sarı bir meyve), mora (böğürtlen), hanefta (dağ çileği) toplayıp getirseydim,

bir karaçam ormanında aynı havayı soluyor olsaydık,

beraber ıhlamur içseydik,

ruhlarımızı ötede bir yerde de buluşturan aynı şarkıları sevseydik,

kelebekler doğanın sözcüsüdür sanki: doğada herşey birer mucize değil mi, ne de güzel isimler takmışlar kelebeklere, mesela bir türün adı su perisi.. aşk ise her merhalesinin ayrı mucizevi etkileri olabilen bir sihirdir.. bir tenden diğerine uçan, bir gözden diğerine değen anlam.. seven iki kalp bir ışık tanesine döner ve tek bir tane iki delikten birden geçer.. aşk: insanboyunda mutluluklar cenneti..

şafağı yakıştırdım sana, kuşlar cıvıldayarak kutluyorlar sevilenin varlığını seven için.. kulağıma ninni olarak okunan aşk kafidir aşka masalının son cümlesi: bir damla bir damla daha iki damla etmez, daha büyük bir damla eder..

ah keşke, rüzgar hafızanın en asil unsurunu, kokunu taşısaydı

ve ateş böceklerinin şölenini izleyebilseydik seninle,

öpücükten insan yapmak bir vaftiz törenidir aynı zamanda..

gökyüzünün bir rüya alemi gibi kocaman olduğu bir köyde mesela,

ne çok şey anımsardık kimbilir..

yatay olarak sınırlı dikey olarak sınırsız olan yaşama dair..

bu herhalde meleklerin başının üstündeki hare gibi,

güneş gibi, dünya gibi, ay gibi,

sonsuz değil sınırsız bir dairedir..

ke

Cebrail'den // ke

cebrailden:

– ey celil senin celaline uğramış da seni inkar edenin başına bir müsibet saldık: onu bir sabite bağladık: yine de özgürüm diye bağırır, ey zakir (zikri en hoş olan) sen sabit değilsin, zikredenin çevresinde rüzgar olur dansedersin dedik de inanmadı kafir, özgürlüğüne bağışla onu, kendine bağışla onu ey muhyı (hayat veren))

ou ye!

bu delilikten öğrendiğim şu, gerçek cümleler kullanma, akıllı cümleler kullan, bir cümleyi yere attığında kırılıyorsa gerçektir, top gibi sıçrıyorsa akıllıdır—

düz konuşmayayım, ters konuşayım, sıfırla bir arasındaki tam sayı nedir,,,

(adını biliyorum da dilimin ucuna gelmiyor, tüm mesele bu;

Bir şey olmuş ama kendisi olamamış şey, neyse biz denemeye devam edelim, ne de olsa yanıla yanıla öğreniyoruz..)

bukalemun, plastik, sanal?

hayır hayır, bulunduğun ortama uyum sağlamak bir meziyettir, plastik esnektir ve sanal yaratıcılıktır...

pulse: yoğun olan yeğinleşir, yeğin olan yoğunlaşır,

do not forget impulses!..

rezonans: bir insanın zihin yapısını, kalbini sevmek sevgi ve dostluk için sağlam bir referans...

Zaman Kitabı // Eylem Hatice Bayar

oysa anımsanır

elbet anımsanır

her yaşanan

yine de

hayat ilerleyendir

zaman akışında

karşıma otur

sana dostluktan söz edeceğim

suyun yaşamından

yaseminlerin ıtırından

güneşin sonsuz

yolculuğundan

otur karşıma

seni soyacağım

gölgelerinden

benimle bir bütün

olana dek

Zaman Kitabı / Eylem Hatice Bayar 

Terrapi // ke

 

anıterapi

meloterapi

logo(anlam)terapi

sevgiterapi

bilgiterapi

aromaterapi

doğaterapi

kültürterapi

imge-imajterapi

iyileşmek iyidir, iyi gelir.. peşine düşmeye değer.. potansiyel olarak yükseklik ve derinlik var.. yok değil.. insan ruhen yaralanabilen bir varlık, kendini iyileştirebileceği gibi başkalarını iyileştirmek için çaba sarfetmek de soylu bir davranış olarak gelmiştir bana..

insanlar yüzünden insanlıktan çıkmışım, yine bazı insanların varlığı insanlığa davet ediyor..

Sevgi // Halil Cibran

Sevgi // Halil Cibran

Sevgi hiçbirşey sunmaz, sadece kendisini,

Hiçbir şey kabul etmez, kendinde olandan gayri…

Sevgi sahip çıkmaz, sahiplenilmez de;

Çünkü sevgi, sevgi için yeterlidir, tümüyle…

Sevdiğinizde, “Tanrı benim kalbimde,” yerine,

Şöyle deyin, “Ben kalbindeyim Tanrı’nın …”

Ve sanmayın yön verebilirsiniz sevginin akışına,

Çünkü sevgi, yolunu kendi çizer,

sizi değer bulduğunda…

Sevgi bir şey istemez, tamamlanmaktan başka…

Fakat seviyorsanız ve ihtiyaçların arzuları varsa,

Bırakın bunlar sizin de arzularınız olsun…

Erimek ve akmak,geceye şarkılar sunan bir dere misali,

Şefkatin fazlasının verdiği acıyı bilip,

Kendi sevgi anlayışınla yaralanmak,

Ve kanamak, yine de istekle ve coşkuyla…

Şafak vakti kanatlanmış bir gönülle uyanmak,

Ve bir sevgi gününe daha, teşekkürle uzanmak…

Sessizce çekilmek öğle vakti, sevginin vecdini duymak,

Akşamın çöküşüyle de, eve huzurla dönmek…

Ve uyumak, kalbinde sevgiliye bir dua,

Ve dudaklarında bir şükür şarkısıyla…”

Karakter // Leonardo da Vinci

Karakteri zengin insanlar sade yaşamları tercih eder.

Leonardo Da Vinci

(imaj: Fernando Botero)

Sade // Leonardo Da Vinci

Karakteri zengin insanlar sade yaşamları tercih eder.

Leonardo Da Vinci

Sinek İkili ( Güzel İkili) // ke

Sinek İkili (Güzel İkili)

Kıyıda ıssız bir eve davet etseydin,

kıvrılıp giden dalgın bir yolda tutsaydın elimi,

hafızası güçlü bir ağacın gövdesine kazısaydın başharflerimizi,

bir sisin içinde kaybolsaydık beraber,

sularının derinine inebilmek için girdabına kapılsaydım,

dalından kiraz, karınca armudu (iyice olgunlaşmışsa bir yüzü hafiften kızaran, sevinç gibi sarı bir meyve), mora (böğürtlen), hanefta (dağ çileği) toplayıp getirseydim,

bir karaçam ormanında aynı havayı soluyor olsaydık,

beraber ıhlamur içseydik,

ruhlarımızı ötede bir yerde de buluşturan aynı şarkıları sevseydik,

kelebekler doğanın sözcüsüdür sanki: doğada herşey birer mucize değil mi, ne de güzel isimler takmışlar kelebeklere, mesela bir türün adı su perisi.. aşk ise her merhalesinin ayrı mucizevi etkileri olabilen bir sihirdir.. bir tenden diğerine uçan, bir gözden diğerine değen anlam.. seven iki kalp bir ışık tanesine döner ve tek bir tane iki delikten birden geçer.. aşk: insanboyunda mutluluklar cenneti..

şafağı yakıştırdım sana, kuşlar cıvıldayarak kutluyorlar sevilenin varlığını seven için.. kulağıma ninni olarak okunan aşk kafidir aşka masalının son cümlesi: bir damla bir damla daha iki damla etmez, daha büyük bir damla eder..

ah keşke, rüzgar hafızanın en asil unsurunu, kokunu taşısaydı

ve ateş böceklerinin şölenini izleyebilseydik seninle,

öpücükten insan yapmak bir vaftiz törenidir aynı zamanda..

gökyüzünün bir rüya alemi gibi kocaman olduğu bir köyde mesela,

ne çok şey anımsardık kimbilir..

yatay olarak sınırlı dikey olarak sınırsız olan yaşama dair..

bu herhalde meleklerin başının üstündeki hare gibi,

güneş gibi, dünya gibi, ay gibi,

sonsuz değil sınırsız bir dairedir..

"ölüm bir yaşam olayı değildir, ölüm yaşanmaz,

şimdiyi yaşayan bengi yaşar..." wittgenstein

t

 

Bu Devirde Aşk // ke

Ya aşk her gün dikilmesi gereken bir yırtıksa
ya da bu devirde aşk
palyaço yüzlü dünyanın makyajını bozan
bir gözyaşı olabilir belki de..

bu yıkıma antroposen çağ denecek
ve neoliberalizm roma yanarken keman çalmak demek..

istekler fena halde körelip
sevilenin o sonsuz gibi görünen tebessümü
hayatta tutabilir mi bizi..

gerçekte ise
bir yanım eksik, sen olmayan yanım,
senin olmayan yanım,
seninle olmayan yanım..

ke 

Keklik // ke

Keklik

1.
Bizler iletişim ağlarında serbestçe dolaşıma girebildiği için düşünceler bakımından zengin haremlerinden sıkılmış imparatorlara benziyoruz. Her bir düşünceyle temas ayrı bir kişilikle temasa benzese bile. Bu yüzden de, bu sıkıcı duruma düşmemek için gözdelerimizi arıyoruz denebilir..

2.
Yenidüşüncenin ise neyi düşüneceği konusunda kafası karışık, sadece farklı olmak demek yeni olmak değildir, yeni, dünümüzü daha iyi anlamlandırabilen, bugünümüzü anlamımıza yardım eden ve geleceğe yön gösterebilen düşüncelerdir.. Sağda solda tektük belirmesi de işimize yaramaz, sadece bazı indirgemelere varmış oluruz, ne zaman ki bir ağ gibi çeşitli alanlardan kavrar, o zaman ondan bir yaşam felsefesi süzebileceğimiz, içinde nefes alabileceğimiz kültürel bir auraya dönüşür. -Sanırım bu sürecin içindeyiz.-

3.
Doğal-kültürel, psiko-sosyal canlılarız, Deleuze insanın doğası yoktur der ancak doğamızda belli koşullar altında ortaya çıkan, bazen de tercih edilen, seçilen, etkisel ya da tepkisel nitelikleri olabilen türümüze özgü potansiyeller vardır.

Psikolojik düzeneğimizi dengede tutabilmek iyiyi getirebilir, dengeye ihtiyacımız var çünkü hem umuda hem umutsuzluğa aynı zamanda maruz kalıyoruz. Yine bazı tutkulardan sakınmak ama tutkulu bir yaşam da yaratabilmek istiyoruz. Çelişik görünse de çektiğimiz acılar -aklın bu en duyarlı düzenlenişi- tutkularımız için pusula olabilir, bir kaç rahat nefes alabilmemiz için düzlükler olsa da düz değil kıvrılan yollar, kıyılar, yamaçlar, mağaralar, tüyler, kayalar vb. bir masa, kelimeler; şu yönde sınırsız, şu yönde iyi sınırlandırılmış...

4.
Pratik etik ve pragmatizm ruhun doğruluk arayışına belli ölçütler ve anlamlar kazandırabilir mi?

5.
saçma olanla tezatlığı düşünülecek olursa anlamlı olanın bir tür toplamayla, toparlamayla hatta eksiltmeyle ya da çarpmayla, bölmeyle ilgili olduğu söylenebilir mi? aşk, yaşamak için bir dayanaktır ancak sadece buna indirgemek hayatı başarısız kılardı yani anlam daha büyük bir dayanaktır, anlam verebildiğimiz düşünceler, duygular, eylemler, kişiler, tarih.. kişiyi hayatta tutarlar.. anlam bir kralsa saçma da onun soytarısıdır.. saçma kirişi kırmış olan delidir.. ve bazı hallerde onun bir kuyuya attığı taş akıl için belirleyici olur.. anlama, anlamaya katlanabilmek için bir tür seyrelticidir..

ke

Sis // Miguel de Unamuno

Hemen hemen hepimiz bilinçsizce sıkılıyoruz. Sıkıntı yaşamın temeli; oyunları, eğlenceleri, romanları ve aşkı bulan sıkıntıdır.

_________
Yaşamın sisi, tatlı bir sıkıntı, ekşimtırak likör damlatıyor. Bütün bu günlük ve anlamsız olaylar; vakit geçirdiğimiz, yaşamı uzattığımız bütün bu tatlı söyleşiler dünya tatlısı sıkıntıdan başka nedir ki?

Sis, Miguel de Unamuno