Sevilene,
Köyü severim. Ateş yakarım her gittiğimde, ateş alır beni, varlığım küçülür.
Sonra sis iner yeryüzüne, bir buluta girerim, kayıp özgürlük... Kayboldukça özgür olurum, sis dediğimiz bir bulutun içinde, sadece var olurum.
Ve gece iner yeryüzüne, uyumam ben, beklerim dünyayı nöbet tutar gibi, dünya bir misket olur girer cebime...
Sevince seni, gerçekten sevince, bedenim bir mabede döner, tek kişilik, ışıkla yıkanırım, gözlerin bir peçe gibi iner gözlerime, bana ateş olana buz olurum,
varlığım küçülür, sevince ve sevilince, inan ki gerçekten sevinç olurum...
Kuşluk vakti gelir derken, kuşlar alır bizi, onlarla öter, onlarla yükseliriz gökyüzüne. Ne kadar yükselmişsek o kadar uyku iner gözlerimize, yarım ölüm derim ben ona. Varlığım küçülür ve rengi balından o huzurun içinde, bir var bir yok olurum.
ke
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder