zen benim için yapısı esneyebilen ama bozulmayan bir gerçeksin.. güzel bir çekirdeğin var, biz ona öz diyoruz ya da adının anlamıyla cevher.. tam olarak nüfuz edilemeyen.. dostluklarda da bu saygı vardır.. ucunu kapatmazsın.. geçebildiğim bir kaç eşik varsa varlığın etkili oldu.. içine düştüğüm(üz) tuzaktan kurtulmanın bir yolu var mı acaba.. bazılarıyla aynı soruyu sorduğumuz için -tıpkı bir damla bir damla daha iki damla etmez daha büyük bir damla eder gibi- daha büyük bir soru bu.. şimdilik elektronlara benzetebiliriz kendimizi, enerjin düşünce altyörüngeye zıplıyorsun, enerjin yükselince üstyörüngeye.. neticede sendeki cevheri görebildiğim ve sevebildiğim için dışarıdaki dünyayla uyumsuz olsa bile harika bir hayatım olsa gerek..
çekiniyorum artık, yanılsamalarını kendi yanılsamalarımla bozmak istemem, bir keresinde klinikte yatarken bir çoban vardı, deli diye o kadar dövmüşler ki bunu, insanlardan korkuyordu, bir gün yanıma gelip omzumu okşamaya başladı, şu el içindeki göz senin gözün mü dedi tebessüm ederek, evet dedim, sonra ara ara gelip sırtımı okşuyordu, şey için yazdım, mayakovski yapmanın ve yıkmanın dışında bir üçüncü göz lazım bize diyordu, keşke bir gün öyle üçüncü gözüm açılsa da yanına öyle gelebilsem, en azından arkadaş olarak.. bazen tevekküle yakınlaştığımı hissediyorum, tevekkül de olur.. ruhum öyle isyan ediyor ki şu anda.. gerçek dünyaya, yalan dünyaya..
ke
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder